Praca z czcionkami

Na tej stronie dowiesz się, jak ustawiać czcionki w aplikacji napisanej w Compose.

Ustawianie czcionki

Text ma parametr fontFamily, który umożliwia ustawienie czcionki używanej w kompozycji. Domyślnie uwzględniane są te rodziny czcionek: szeryfowa, bezszeryfowa, o stałej szerokości i kursywa:

@Composable
fun DifferentFonts() {
    Column {
        Text("Hello World", fontFamily = FontFamily.Serif)
        Text("Hello World", fontFamily = FontFamily.SansSerif)
    }
}

Słowa

Atrybutu fontFamily możesz używać do pracy z niestandardowymi czcionkami i krojami pisma zdefiniowanymi w folderze res/font:

Graficzne przedstawienie folderu res > font w środowisku programistycznym

Ten przykład pokazuje, jak zdefiniować fontFamily na podstawie tych plików czcionek za pomocą funkcji Font:

val firaSansFamily = FontFamily(
    Font(R.font.firasans_light, FontWeight.Light),
    Font(R.font.firasans_regular, FontWeight.Normal),
    Font(R.font.firasans_italic, FontWeight.Normal, FontStyle.Italic),
    Font(R.font.firasans_medium, FontWeight.Medium),
    Font(R.font.firasans_bold, FontWeight.Bold)
)

Możesz przekazać ten element fontFamily do funkcji kompozycyjnej Text. Ponieważ element a fontFamily może zawierać różne wagi, możesz ręcznie ustawić fontWeight, aby wybrać odpowiednią wagę tekstu:

Column {
    Text(text = "text", fontFamily = firaSansFamily, fontWeight = FontWeight.Light)
    Text(text = "text", fontFamily = firaSansFamily, fontWeight = FontWeight.Normal)
    Text(
        text = "text",
        fontFamily = firaSansFamily,
        fontWeight = FontWeight.Normal,
        fontStyle = FontStyle.Italic
    )
    Text(text = "text", fontFamily = firaSansFamily, fontWeight = FontWeight.Medium)
    Text(text = "text", fontFamily = firaSansFamily, fontWeight = FontWeight.Bold)
}

Słowa

Aby dowiedzieć się, jak ustawić typografię w całej aplikacji, przeczytaj artykuł Niestandardowe systemy projektowania w Compose.

Czcionki do pobrania

Od wersji Compose 1.2.0 możesz używać w aplikacji Compose interfejsu API czcionek do pobrania, aby asynchronicznie pobierać czcionki Google i używać ich w aplikacji.

Obsługa czcionek do pobrania udostępnianych przez niestandardowych dostawców nie jest obecnie dostępna.

Programowe używanie czcionek do pobrania

Aby pobrać czcionkę programowo z poziomu aplikacji, wykonaj te czynności:

  1. Dodaj zależność:

    Groovy

    dependencies {
        ...
        implementation "androidx.compose.ui:ui-text-google-fonts:1.8.1"
    }

    Kotlin

    dependencies {
        ...
        implementation("androidx.compose.ui:ui-text-google-fonts:1.8.1")
    }
  2. Zainicjuj obiekt GoogleFont.Provider za pomocą danych logowania do Google Fonts:
    val provider = GoogleFont.Provider(
        providerAuthority = "com.google.android.gms.fonts",
        providerPackage = "com.google.android.gms",
        certificates = R.array.com_google_android_gms_fonts_certs
    )
    Parametry, które otrzymuje dostawca:
    • Organ dostarczający czcionki w przypadku Google Fonts.
    • Pakiet dostawcy czcionek do weryfikacji tożsamości dostawcy.
    • Lista zestawów skrótów certyfikatów służących do weryfikacji tożsamości dostawcy. Wymagane hasze dostawcy Google Fonts znajdziesz font_certs.xml pliku w przykładowej aplikacji Jetchat.
  3. Zdefiniuj FontFamily:
    // ...
     import androidx.compose.ui.text.googlefonts.GoogleFont
     import androidx.compose.ui.text.font.FontFamily
     import androidx.compose.ui.text.googlefonts.Font
     // ...
    
    val fontName = GoogleFont("Lobster Two")
    
    val fontFamily = FontFamily(
        Font(googleFont = fontName, fontProvider = provider)
    )
    Możesz wysyłać zapytania o inne parametry czcionki, takie jak grubość i styl, za pomocą odpowiednio FontWeightFontStyle:
    // ...
     import androidx.compose.ui.text.googlefonts.GoogleFont
     import androidx.compose.ui.text.font.FontFamily
     import androidx.compose.ui.text.googlefonts.Font
     // ...
    
    val fontName = GoogleFont("Lobster Two")
    
    val fontFamily = FontFamily(
        Font(
            googleFont = fontName,
            fontProvider = provider,
            weight = FontWeight.Bold,
            style = FontStyle.Italic
        )
    )
  4. Skonfiguruj FontFamily do użycia w funkcji kompozycyjnej Text:

Text(
    fontFamily = fontFamily, text = "Hello World!"
)

Możesz też zdefiniować typografię, aby używać FontFamily:

val MyTypography = Typography(
    bodyMedium = TextStyle(
        fontFamily = fontFamily, fontWeight = FontWeight.Normal, fontSize = 12.sp/*...*/
    ),
    bodyLarge = TextStyle(
        fontFamily = fontFamily,
        fontWeight = FontWeight.Bold,
        letterSpacing = 2.sp,
        /*...*/
    ),
    headlineMedium = TextStyle(
        fontFamily = fontFamily, fontWeight = FontWeight.SemiBold/*...*/
    ),
    /*...*/
)

Następnie ustaw typografię na motyw aplikacji:

MyAppTheme(
    typography = MyTypography
)/*...*/

Przykład aplikacji, która implementuje czcionki do pobrania w Compose wraz z Material3, znajdziesz w aplikacji przykładowej Jetchat.

Dodawanie czcionek zastępczych

Możesz określić ciąg czcionek zastępczych na wypadek, gdyby nie udało się prawidłowo pobrać czcionki. Jeśli na przykład czcionka do pobrania jest zdefiniowana w ten sposób:

// ...
 import androidx.compose.ui.text.googlefonts.Font
 // ...

val fontName = GoogleFont("Lobster Two")

val fontFamily = FontFamily(
    Font(googleFont = fontName, fontProvider = provider),
    Font(googleFont = fontName, fontProvider = provider, weight = FontWeight.Bold)
)

Możesz zdefiniować domyślne ustawienia czcionki dla obu grubości w ten sposób:

// ...
 import androidx.compose.ui.text.font.Font
 import androidx.compose.ui.text.googlefonts.Font
 // ...

val fontName = GoogleFont("Lobster Two")

val fontFamily = FontFamily(
    Font(googleFont = fontName, fontProvider = provider),
    Font(resId = R.font.my_font_regular),
    Font(googleFont = fontName, fontProvider = provider, weight = FontWeight.Bold),
    Font(resId = R.font.my_font_regular_bold, weight = FontWeight.Bold)
)

Upewnij się, że dodajesz prawidłowe importy.

Zdefiniowanie elementu FontFamily w ten sposób spowoduje utworzenie elementu FontFamily zawierającego 2 łańcuchy, po jednym dla każdej wagi. Mechanizm wczytywania najpierw spróbuje rozpoznać czcionkę online, a potem czcionkę znajdującą się w lokalnym folderze zasobów R.font.

Debugowanie implementacji

Aby sprawdzić, czy czcionka jest pobierana prawidłowo, możesz zdefiniować procedurę obsługi debugowania współprogramu. Uchwyt określa, co zrobić, jeśli czcionka nie wczyta się asynchronicznie.

Zacznij od utworzenia CoroutineExceptionHandler:

val handler = CoroutineExceptionHandler { _, throwable ->
    // process the Throwable
    Log.e(TAG, "There has been an issue: ", throwable)
}

Przekaż go do metody createFontFamilyResolver , aby resolver używał nowego modułu obsługi:

CompositionLocalProvider(
    LocalFontFamilyResolver provides createFontFamilyResolver(LocalContext.current, handler)
) {
    Column {
        Text(
            text = "Hello World!", style = MaterialTheme.typography.bodyMedium
        )
    }
}

Możesz też użyć interfejsu API dostawcyisAvailableOnDevice, aby sprawdzić, czy jest on dostępny i czy certyfikaty są prawidłowo skonfigurowane. Aby to zrobić, możesz wywołać metodę isAvailableOnDevice, która zwraca wartość false, jeśli dostawca jest nieprawidłowo skonfigurowany.

val context = LocalContext.current
LaunchedEffect(Unit) {
    if (provider.isAvailableOnDevice(context)) {
        Log.d(TAG, "Success!")
    }
}

Uwagi

Udostępnienie nowych czcionek w Google Fonts na Androidzie zajmuje kilka miesięcy. Między dodaniem czcionki na stronie fonts.google.com a jej udostępnieniem w interfejsie API czcionek do pobrania (w widoku systemowym lub w kompozycji) występuje pewna przerwa. Nowo dodane czcionki mogą nie wczytywać się w aplikacji z błędem IllegalStateException. Aby pomóc deweloperom odróżnić ten błąd od innych błędów ładowania czcionek, dodaliśmy opisowy komunikat o wyjątku w Compose z tymi zmianami. Jeśli napotkasz jakieś problemy, zgłoś je za pomocą narzędzia do śledzenia problemów.

Używanie czcionek zmiennych

Czcionka zmienna to format czcionki, który umożliwia przechowywanie różnych stylów w jednym pliku czcionki. W przypadku czcionek zmiennych możesz modyfikować osie (lub parametry), aby generować preferowany styl. Osie mogą być standardowe, np. grubość, szerokość, pochylenie i kursywa, lub niestandardowe, które różnią się w zależności od czcionki zmiennej.

5 konfiguracji tego samego kroju pisma zmiennego z różnymi wartościami osi.
Rysunek 1. Tekst z użyciem tej samej czcionki zmiennej dostosowanej za pomocą różnych wartości osi.

Używanie czcionek zmiennych zamiast zwykłych plików czcionek pozwala mieć tylko 1 plik czcionki zamiast wielu.

Więcej informacji o czcionkach zmiennych znajdziesz w Google Fonts Knowledge, pełnym katalogu dostępnych czcionek zmiennych i tabeli obsługiwanych osi dla każdej czcionki.

Z tego dokumentu dowiesz się, jak wdrożyć czcionkę zmienną w aplikacji Compose.

Wczytywanie czcionki zmiennej

  1. Pobierz czcionkę zmienną, której chcesz użyć (np. Roboto Flex), i umieść ją w folderze app/res/font w aplikacji .ttf dodany plik jest wersją czcionki zmiennej, a nazwa pliku czcionki jest zapisana małymi literami i nie zawiera znaków specjalnych.

  2. Aby wczytać czcionkę zmienną, zdefiniuj FontFamily, używając czcionki umieszczonej w katalogu res/font/:

    // In Typography.kt
    @OptIn(ExperimentalTextApi::class)
    val displayLargeFontFamily =
        FontFamily(
            Font(
                R.font.robotoflex_variable,
                variationSettings = FontVariation.Settings(
                    FontVariation.weight(950),
                    FontVariation.width(30f),
                    FontVariation.slant(-6f),
                )
            )
        )

    Interfejs FontVariation API umożliwia konfigurowanie standardowych osi czcionek, takich jak grubość, szerokość i pochylenie. Są to standardowe osie, które są dostępne w przypadku każdej czcionki zmiennej. Możesz tworzyć różne konfiguracje czcionki w zależności od tego, gdzie będzie ona używana.

  3. Czcionki zmienne są dostępne tylko w Androidzie w wersji O lub nowszej, więc dodaj zabezpieczenie i skonfiguruj odpowiednią czcionkę zastępczą:

    // In Typography.kt
    val default = FontFamily(
        /*
        * This can be any font that makes sense
        */
        Font(
            R.font.robotoflex_static_regular
        )
    )
    @OptIn(ExperimentalTextApi::class)
    val displayLargeFontFamily = if (Build.VERSION.SDK_INT >= Build.VERSION_CODES.O) {
        FontFamily(
            Font(
                R.font.robotoflex_variable,
                variationSettings = FontVariation.Settings(
                    FontVariation.weight(950),
                    FontVariation.width(30f),
                    FontVariation.slant(-6f),
                )
            )
        )
    } else {
        default
    }

  4. Wyodrębnij ustawienia do zestawu stałych, aby ułatwić ich ponowne użycie, i zastąp ustawienia czcionki tymi stałymi:

    // VariableFontDimension.kt
    object DisplayLargeVFConfig {
        const val WEIGHT = 950
        const val WIDTH = 30f
        const val SLANT = -6f
        const val ASCENDER_HEIGHT = 800f
        const val COUNTER_WIDTH = 500
    }
    
    @OptIn(ExperimentalTextApi::class)
    val displayLargeFontFamily = if (Build.VERSION.SDK_INT >= Build.VERSION_CODES.O) {
        FontFamily(
            Font(
                R.font.robotoflex_variable,
                variationSettings = FontVariation.Settings(
                    FontVariation.weight(DisplayLargeVFConfig.WEIGHT),
                    FontVariation.width(DisplayLargeVFConfig.WIDTH),
                    FontVariation.slant(DisplayLargeVFConfig.SLANT),
                )
            )
        )
    } else {
        default
    }

  5. Skonfiguruj typografię Material Design 3, aby używać FontFamily:

    // Type.kt
    val Typography = Typography(
        displayLarge = TextStyle(
            fontFamily = displayLargeFontFamily,
            fontSize = 50.sp,
            lineHeight = 64.sp,
            letterSpacing = 0.sp,
            /***/
        )
    )

    W tym przykładzie użyto displayLarge typografii Material 3, która ma inne domyślne ustawienia czcionki i zalecane zastosowania. Na przykład w przypadku krótkiego, ważnego tekstu należy używać tagu displayLarge, ponieważ jest to największy tekst na ekranie.

    W Material 3 możesz zmienić domyślne wartości TextStylefontFamily, aby dostosować typografię. W powyższym fragmencie kodu konfigurujesz instancje TextStyle, aby dostosować ustawienia czcionki dla każdej rodziny czcionek.

  6. Po zdefiniowaniu typografii przekaż ją do M3 MaterialTheme:

    MaterialTheme(
        colorScheme = MaterialTheme.colorScheme,
        typography = Typography,
        content = content
    )

  7. Na koniec użyj komponentu Text i określ styl dla jednego ze zdefiniowanych stylów typograficznych, MaterialTheme.typography.displayLarge:

    @Composable
    @Preview
    fun CardDetails() {
        MyCustomTheme {
            Card(
                shape = RoundedCornerShape(8.dp),
                elevation = CardDefaults.cardElevation(defaultElevation = 4.dp),
                modifier = Modifier
                    .fillMaxWidth()
                    .padding(16.dp)
            ) {
                Column(
                    modifier = Modifier.padding(16.dp)
                ) {
                    Text(
                        text = "Compose",
                        style = MaterialTheme.typography.displayLarge,
                        modifier = Modifier.padding(bottom = 8.dp),
                        maxLines = 1
                    )
                    Text(
                        text = "Beautiful UIs on Android",
                        style = MaterialTheme.typography.headlineMedium,
                        modifier = Modifier.padding(bottom = 8.dp),
                        maxLines = 2
                    )
                    Text(
                        text = "Jetpack Compose is Android’s recommended modern toolkit for building native UI. It simplifies and accelerates UI development on Android. Quickly bring your app to life with less code, powerful tools, and intuitive Kotlin APIs.",
                        style = MaterialTheme.typography.bodyLarge,
                        modifier = Modifier.padding(bottom = 8.dp),
                        maxLines = 3
                    )
                }
            }
        }
    }

    Każdy element Text jest konfigurowany za pomocą stylu motywu Material i zawiera inną konfigurację czcionki o zmiennej szerokości. Możesz użyć MaterialTheme.typography, aby pobrać typografię przekazaną do elementu kompozycyjnego M3MaterialTheme.

3 różne teksty z różnymi konfiguracjami czcionek.
Rysunek 2. Czcionka zmienna zastosowana w 3 różnych konfiguracjach.

Używanie osi niestandardowych

Czcionki mogą też mieć osie niestandardowe. Są one zdefiniowane w samym pliku czcionki. Na przykład krój pisma Roboto Flex ma oś wysokości liter wznoszących ("YTAS"), która dostosowuje wysokość małych liter wznoszących, oraz oś szerokości światła ("XTRA"), która dostosowuje szerokość każdej litery.

Wartości tych osi możesz zmieniać za pomocą ustawień FontVariation.

Więcej informacji o osiach niestandardowych, które możesz skonfigurować dla czcionki, znajdziesz w tabeli obsługiwanych osi dla każdej czcionki.

  1. Aby używać osi niestandardowych, zdefiniuj funkcje dla osi niestandardowych ascenderHeightcounterWidth:

    fun ascenderHeight(ascenderHeight: Float): FontVariation.Setting {
        require(ascenderHeight in 649f..854f) { "'Ascender Height' must be in 649f..854f" }
        return FontVariation.Setting("YTAS", ascenderHeight)
    }
    
    fun counterWidth(counterWidth: Int): FontVariation.Setting {
        require(counterWidth in 323..603) { "'Counter width' must be in 323..603" }
        return FontVariation.Setting("XTRA", counterWidth.toFloat())
    }

    Te funkcje wykonują te czynności:

    • Określ ograniczenia dotyczące wartości, które mogą akceptować. Jak widać w katalogu czcionek zmiennych, parametr ascenderHeight (YTAS) ma wartość minimalną 649f i maksymalną 854f.
    • Zwróć ustawienie czcionki, aby konfiguracja była gotowa do dodania do czcionki. W metodzie FontVariation.Setting() nazwa osi (YTAS, XTRA) jest zakodowana na stałe i przyjmuje wartość jako parametr.
  2. Korzystając z osi w konfiguracji czcionki, przekaż dodatkowe parametry do każdego wczytywanego znaku Font:

    @OptIn(ExperimentalTextApi::class)
    val displayLargeFontFamily = if (Build.VERSION.SDK_INT >= Build.VERSION_CODES.O) {
        FontFamily(
            Font(
                R.font.robotoflex_variable,
                variationSettings = FontVariation.Settings(
                    FontVariation.weight(DisplayLargeVFConfig.WEIGHT),
                    FontVariation.width(DisplayLargeVFConfig.WIDTH),
                    FontVariation.slant(DisplayLargeVFConfig.SLANT),
                    ascenderHeight(DisplayLargeVFConfig.ASCENDER_HEIGHT),
                    counterWidth(DisplayLargeVFConfig.COUNTER_WIDTH)
                )
            )
        )
    } else {
        default
    }

    Zwróć uwagę, że wysokość liter z wydłużeniem górnym została zwiększona, a pozostały tekst jest szerszy:

Trzy różne teksty przedstawiające różne konfiguracje czcionek zmiennych z ustawionymi osiami niestandardowymi – niektóre mają wyższe wydłużenia małych liter i są szersze niż wcześniej.
Rysunek 3. Tekst pokazujący osie niestandardowe ustawione w przypadku czcionek zmiennych.

Dodatkowe materiały

Więcej informacji znajdziesz w tym poście na blogu o czcionkach zmiennych: